SUYA YAZI YAZMAK / İsmet Esengin 

İSYAN (17 Ağustos depreminde yitirdiğimiz Ali Aksakal ve tüm canların anısına..)

çok uzun zaman oldu dostlar

kağıda kaleme küskünlüğüm

dizelere sırt dönüşüm

yazmıyordum, yazmayacaktım bir daha

sanırdım ki,

acılar sevgiyle örselenir

yitenler umutlarda yaşatılırdı

için için toprağa süzülen gözyaşları

tedavi ederdi onulmaz yaraları

gök gürültüsüyle devrilen çınarlar

çoğalarak kök salardı hırçın filizlerde

oluk oluk boy verirdi kızlarım, oğullarım

güvenle, onurla ve dimdik ayakta

bugün, yarın ve gelecekte

uzun zaman oldu dostlar, çok uzun

yarenliğe küskünlüğüm

şiire sırt dönüşüm

umarsız çığlıkların uğultusu dinmeden daha

alçaklar kol geziyor ortalıkta, hayasızca

ki onlar ölüleri soyacak kadar şerefsiz

sorumsuz sorumlular yine densiz, yine beceriksiz

bir nesil tüketmişiz kırk beş saniyede

on binler vermişiz sonsuzluğa, kefensiz

yüzbinlerim ağlıyor kör gönüllere

evsiz, yurtsuz, sersefil, çaresiz

anne memesinin sıcaklığını duyamadan

soğuk çadırlarda

can bebeler aç

can bebeler hırçın ve sevgisiz

ah ülkem insanım, ah uysalım

yine suskun, yine dilsiz, yine sessiz

gel de yanma, gel de yazma

gel de haykırma

yüreğindeki öfkeyi

işte dostlar, bu öfkedir bana yeniden yazdıran

bu öfkedir yeniden şiirle buluşturan

bu isyandır vurdumduymazlığa

kahpeliğe, namertliğe baş kaldırışımdır

ve sevgiyle kucaklayışımdır

ödünsüz direnenleri

yazacağım dostlar, göreceksiniz yazacağım

bir yazacak bin paylaşacağım

can dostlarım kağıdımla kalemimle

insan gibi insanlarla

sevgiye adanmış yüreklerle

birlikte haykıracağım

İsmet Esengin